شما هم اکنون میتوانید به پادکست روانشناسی با موضوع سلامتی گوش دهید:
“>سلامتی :
طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی سلامتی به معنی فقدان بیماری یا نقص در بدن نیست بلکه نداشتن مشکل روانی و اجتماعی در کنار سلامت جسمانی سلامتی به حساب میآید
دو جنبه ی مهم سلامتی :
سلامت جسمی :
وضعیت خوب بدنی که با ورزش تغذیه مناسب و خواب کافی تامین میشود.
سلامت روانی: یک حالت مطلوب و مناسب که در آن فرد از تواناییهایش آگاه است میتواند با استرسهای زندگیاش کنار بیاید و به صورت اثربخش کار کند و همچنین توانایی خدمت و کمک به آدمها و جامعه خود را داشته باشد.
آیا سالم هستیم یا خیر؟
برای پاسخ به این سوال باید فاکتورهای سلامتی و یا بیماری را بررسی کرد :
۱ – عدم فعالیت یا فعالیت بسیار کم :این یکی از موارد آسیب زننده به سلامتی است که باعث ضرر رسانی به عضلات استخوانها و تمام بدن میشود
۲- خوردنیهای پر از قند و چربی : یکی دیگر از مواردی است که سلامت جسمی ما را تهدید میکند علم تغذیه معتقد است که ما به قندها و کربوهیدراتها نیاز چندانی نداریم و اغلب به خاطر لذت آن را مصرف میکنیم
۳- خوردن مواد خوراکی غیر سالم و یا حتی زیادهروی کردن در خوردن مواد غذایی سالم میتواند باعث ایجاد بیماری شود و سلامتی ما را تهدید میکند
۴- کار در محیط پر استرس و یا حضور در هر محیط ناآرام و پرتنشی که به صورت روزمره و مداوم باشد آسیب زیادی به سلامت ما وارد میکند
۵- تند غذا خوردن که گاهی ما به دلیل استرسها و اضطرابها آن را تجربه کرده و همراه با پرخوری سعی میکنیم که احساس بد خود را از بین برده و با این کار خود را آرام کنیم
۶- خواب : خواب با کیفیت تعیین کننده سلامتی ماست یعنی باید ساعت خواب ،طول زمان خواب، ساعت بیداری و در آرامش خوابیدن را بررسی کرده و به آن توجه کنیم
۷ – مدت زمانی که در فضاهای مجازی و شبکههای مختلف اجتماعی وقت گذرانی میکنیم: وقت گذرانی های بیهدف، بیحد و اندازه و نامرتبط با رشد شخصی سلامت روان ما را به خطر میاندازد
نکته مهم اینکه این هفت مورد به ما میگوید که اگر در این دستهبندیها قرار گرفتیم در معرض بیماریها و آسیبها قرار داریم و ممکن است متاسفانه دچار بیماریهای جسمی و روحی شویم پس لازم است که خیلی جدیتر از جسم و روان خود مراقبت بکنیم و بتوانیم خودمان را از بیماریها دور نگه داریم
سوال مهم این است که کدام بعد سلامت اهمیت بیشتری دارد ؟
سلامت روانی و جسمی به طور اساسی با همدیگر ارتباط مستقیم دارند یعنی اگر فردی به یک بیماری جسمی مزمن مبتلا باشد افسردگی و اضطراب را نیز دو برابر از یک فرد سالم تجربه میکند و همچنین شخصی با تجربه افسردگی نسبت به یک فرد عادی خیلی بیشتر به بیماریهای جسمی مبتلا میشود ؛ شواهد علمی نشان میدهند که هر چقدر وضعیت جسمانی یک فرد بدتر باشد احتمال بروز مشکلات روانی در او بیشتر خواهد شد.